"Stół", "Okno" aut. Agnieszka Machnik

STÓŁ

Stół zawsze w centrum rodziny,

bez niego pusty dom.

Poraniony nadmiarem wrażeń,

przeorany bruzdami awantur.

Stół niemy świadek prawdziwego życia.

Wokół niego aura gościnności.

Pielęgnowany czułością,

niszczony samotnością, śladami łez.

Stół ważny, stół opuszczony, stary mebel.

OKNO

Popatrzyłam przez okno swego istnienia, w głąb siebie.

Z mgły drobiazgów wyłaniał się mój zarys.

Byłam pusta, prawie przeźroczysta.

Jedynie fanaberie tworzyły mój cień.

Było mi wstyd, że nie jestem sobą.

Zasłoniłam firanki, ukrywając nagość umysłu.

 

Agnieszka Machnik, Głogoczów, Październik 2014